ارتباطات اجتماعی قوی و تاب آوری
نوع دوستی با روابط اجتماعی مرتبط است و به تاب آوری کمک می کند
پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز
بسیاری از محققان پیشنهاد می کنند که داشتنِ یک زندگیِ نوع دوستانه تر یا زندگی معنامند به ما کمک می کند تا در هنگام وقوع فاجعه تاب آورتر باشیم. اما آیا ریشه این سودمندی می تواند با ارزش هایی که با نوع دوستی و هدفمندی همراه هستند گره بخورد؟
به سختی می توان این موضوع را دشوار و پیچیده ساخت، زیرا بسیاری از محققان از معیارهای تاب آوری که چندوجهی هستند استفاده می کنند. به عنوان مثال، وجدان کاری، سرزندگی و روابط را در مجموعه ای از ویژگی های تاب آوری ترکیب می کنند. این امر تشخیص اینکه کدام عوامل برجسته‌تر هستند یا چگونه بر هم تأثیر می‌گذارند را دشوار می‌سازد.
کلی مک گونیگال توضیح می دهد که چگونه استرس را به شجاعت و ارتباط تبدیل کنیم.
کاوش کنید که چگونه قدردانی می تواند به شما در زمان های سخت کمک کند.
با این حال، شواهدی از تحقیقات دیگر می بینیم که نوع دوستی با روابط اجتماعی مرتبط است، که به انعطاف پذیری و تاب آوری کمک می کند.
تمرین قدردانی همچنین روابط و شبکه های حمایت اجتماعی را تقویت می نماید که همین موضوع به کاهش استرس و افسردگی کمک شایانی می کند. حتی یافتن هدف (که می توان اینطور تصور کرد که لزوماً مستلزم ایجاد شبکه های اجتماعی نیست) اغلب در مطالعات تحقیقاتی از طریق گفتگوهای عمیق با یک بزرگسالِ دلسوز قابل دستیابی است.ارتباطات اجتماعی قوی و تاب آوری
“ما در می یابیم که یک مسیر درست برای رسیدن به احساس هدف و معنا (که ما تمایل داریم آنها را به عنوان منابع خوب تاب آوری در نظر بگیریم) از ورای دنیای مادی، درگیر شدن با فعالیت های معنی دار به دست می آید. فریدمن می گوید. شرکت در فعالیت‌های معنادار قطعاً دارای یک مؤلفه اجتماعیِ بزرگ در سطح بسیار بالایی است.»
علاوه بر این، افرادی که از یک شکست یا ناکامی رنج می برند اغلب تشویق می شوند که به یک درمانگر مراجعه کنند، به یک گروه حمایتی بپیوندند یا در کار داوطلبانه شرکت کنند. همه این فعالیت ها در ریشه خود فرصتی برای ارتباط اجتماعی و عاطفیِ عمیق تر یا گسترده تر دارند.
جالب توجه است، تحقیقات نشان می دهد که رابطه بین یک بیمار و درمانگر ممکن است حیاتی ترین عنصر در موفقیت پروسه درمانی باشد ( حتی بشتر و مهمتر از تکنیک های درمانی)
حتی باورهای مذهبی (که گاهی اوقات برای تاب آوری مفید تلقی می شود) ممکن است برای بسیاری از انسانها فرصتی برای تعمیق در روابط اجتماعی باشد که می تواند قدرت آن را به اثبات برساند. (می شود به این فکر کرد که به عنوان مثال اعضای مسجد دور هم جمع می شوند تا به افراد نیازمند حاضر در جمع شان کمک کنند) همین مثال کافیست تا ببینید چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد.
پس چرا ارتباط اجتماعی مهم است؟ اگر ارتباط ساختار اجتماعی با تاب آوری را درک نکنیم، ممکن است در نهایت خود را برای شکست آماده کنیم. اگر تاب آوری صرفاً به معنای تمرکز بر نقاط قوت شخصی و غلبه بر مشکلات نباشد، راه‌های بیشتری برای مردم ایجاد می‌کنیم تا سیستم‌های حمایتی خود را تقویت کنند (و برای دولت‌ها سیاست‌هایی را وضع کنند که در وهله اول به جلوگیری از ناملایمات غیرضروری کمک کند)
